29 września 2010 roku światłowody na trasie Londyn - Tokio rozgrzały się do czerwoności.
Po raz pierwszy w historii miała miejsce transmisja na żywo sygnału w rozdzielczości Super Hi-Vision.
Japońscy fani brytyjskiego zespołu The Charlatans obejrzeli ich koncert podziwiając jednocześnie formę zespołu, jak i (może bardziej?) jakość dostarczanego obrazu i dźwięku.
Japończycy wyprzedzają o krok resztę świata w zagadnieniach związanych z telewizją i multimediami. W momencie, gdy Europejczycy z zachwytem patrzą na kolejne kanały uruchamiane w rozdzielczości High Definition, mieszkańcy Kraju Kwitnącej Wiśni odczuwają znużenie przestarzałą już technologią HD.
Ciekawostką jest fakt, że Japończycy dysponowali możliwościami dystrybucji analogowego sygnału w wysokiej rozdzielczości już pod koniec lat 80-tych poprzedniego stulecia.
Prezentacja Super Hi-Vision na targach IBC 2010 w Amsterdamie (digitalproductionme.com)
Super Hi-Vision jest opracowanym przez japońską telewizję publiczną NHK standardem wyświetlania obrazu telewizyjnego. Przy pracach nad jego udoskonalaniem i wdrażaniem pomagają również: brytyjskie BBC oraz włoska RAI.
Możliwości standardu są imponujące - obraz wyświetlany jest w rozdzielczości 7680 x 4320 (33 1776 MPix), czyli w 16-krotnie większej rozdzielczości niż obraz w Full HD. Większa jest również liczna klatek, jakie mogą być wyświetlane w ciągu jednej sekundy: 50 lub 60.
Każdy fan kina i telewizji wie, jak wiele wrażeń dostarcza dźwięk. Składową Super Hi-Vision jest technika "Hamasaki 22.2" nazywana w skrócie "22.2", będąca krokiem milowym w przesyłaniu strumieni audio.
Transmisja dźwięku odbywa się na 24 kanałach: 9 kanałów powyżej głowy, 10 kanałów na wysokości głowy, 3 kanały poniżej wysokości głowy, 2 kanały na efekty specjalne o niskich częstotliwościach.
Przy 24 głośnikach określenie "dźwięk przestrzenny" nabiera zupełnie nowego znaczenia. Przy tym standardzie obraz w jakości Full HD wygląda jak rozmyta plama, a jakość dźwięku Dolby Surround przypomina dźwięk z samochodowego odtwarzacza kasetowego.
Prezentacja możliwości systemu dostarczania dźwięku przestrzennego
22.2 Hamasaki (mail2web.com)
Obecnym założeniem jest, że pierwsze przekazy Super Hi-Vision dotrą do konsumentów przed rokiem 2020. Jest więc trochę czasu na dopracowanie i testy technologii.
Najbliższą okazją będą Igrzyska Olimpijskie w 2012 roku w Londynie. Telewizja BBC odpowiedzialna za transmisję telewizyjną tego wydarzenia zapowiedziała, że w mieście rozstawione będą ogromne telebimy, na których widzowie podziwiać będą mogli zarówno wyczyny sportowców, jak i jakość prezentowanych na nich obrazów w technologii Super Hi-Vision.
Telewizja o tak wysokiej rozdzielczości wymaga gigantycznych przepływności torów transmisyjnych - rzędu 25 Gbit/s. Nie ma tutaj mowy o medium innym niż światłowody oraz o technice innej niż FTTH. Biorąc pod uwagę stan rozwoju FFTH w Europie (w zdecydowanej większości krajów europejskich liczba gospodarstw, do których doprowadzony jest światłowód nie przekracza 1%), na Super HI-Vision w salonie poczekamy trochę dłużej niż do 2020 roku.
Czy następca Full HD jest standardem dla mas? Czy przeciętny konsument będzie potrzebował telewizora o rozmiarach dużej ściany nawet w 2040 roku? Poczekamy - zobaczymy...
